ویزای همراه آمریکا: راهنمای جامع و گام به گام برای پیوستن خانواده به مهاجران

ویزای همراه آمریکا، که غالباً با عنوان ویزای پیوست به خانواده یا مهاجرت خانوادگی نیز شناخته می‌شود، به اعضای خانواده شهروندان آمریکایی یا دارندگان اقامت دائم این کشور اجازه می‌دهد تا به آن‌ها بپیوندند. این فرآیند پیچیده و زمان‌بر می‌تواند شامل ویزاهای موقت یا دائم باشد و نیازمند شناخت دقیق قوانین و مراحل گوناگون است.

مهاجرت به ایالات متحده آمریکا، چه برای تحصیل، کار یا سرمایه‌گذاری، اغلب با هدف نهایی اتحاد خانواده همراه است. در این مسیر، آگاهی از انواع ویزاهای موجود، شرایط و الزامات آن‌ها، و مراحل دقیق درخواست برای پیوستن اعضای خانواده، از اهمیت بالایی برخوردار است. این راهنمای جامع با هدف ارائه اطلاعاتی دقیق و کاربردی به متقاضیان، شامل ایرانیان مقیم آمریکا که قصد دارند همسر، فرزندان، والدین، یا خواهر و برادر خود را به این کشور بیاورند، و همچنین اعضای خانواده آن‌ها که از خارج از آمریکا اقدام می‌کنند، تدوین شده است. در ادامه، به تفصیل به بررسی ویزاهای همراه موقت و ویزاهای خانوادگی دائم خواهیم پرداخت و نکات کلیدی، چالش‌های احتمالی، و راهکارهای موجود را شرح می‌دهیم.

بخش اول: ویزای همراه موقت آمریکا (Non-Immigrant Dependent Visas)

ویزاهای همراه موقت، برای آن دسته از اعضای خانواده صادر می‌شوند که قصد دارند به صورت کوتاه‌مدت یا موقت به فرد اصلی که دارای ویزای غیرمهاجرتی (مانند دانشجویی، کاری یا تبادل فرهنگی) در آمریکا است، ملحق شوند. این ویزاها امکان اقامت و در برخی موارد، تحصیل و کار را برای مدت معین فراهم می‌کنند.

ویزای همراه موقت چیست؟

ویزای همراه موقت به اعضای نزدیک خانواده، معمولاً همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال، این امکان را می‌دهد که دارنده ویزای اصلی (ویزانت اصلی) را در طول مدت اقامت قانونی او در آمریکا همراهی کنند. هدف اصلی این ویزا، حفظ یکپارچگی خانواده در طول دوره حضور موقت فرد اصلی در ایالات متحده است. این ویزاها به طور مستقیم به اعتبار ویزای اصلی وابسته هستند و با اتمام یا تغییر وضعیت ویزای اصلی، وضعیت ویزای همراه نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

انواع رایج ویزای همراه موقت

بسیاری از ویزاهای غیرمهاجرتی رایج در آمریکا، دارای زیرمجموعه‌هایی برای همراهان خانواده هستند. در ادامه به معرفی مهم‌ترین آن‌ها می‌پردازیم:

ویزای F2 (ویزای همراه دانشجویان F1)

ویزای F2 برای همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال دانشجویان بین‌المللی که ویزای F1 دارند، صادر می‌شود. دارندگان ویزای F2 اجازه تحصیل در مقاطع ابتدایی و متوسطه را دارند، اما برای تحصیل در مقاطع عالی (دانشگاه) نیاز به تغییر وضعیت به ویزای F1 دارند. کار کردن با ویزای F2 به طور کلی مجاز نیست، مگر در شرایط بسیار خاص و محدود.

ویزای H4 (ویزای همراه دارندگان H1B)

ویزای H4 برای همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال دارندگان ویزای H1B (ویزای کار تخصصی) است. یکی از مزایای مهم ویزای H4، امکان درخواست مجوز کار (Employment Authorization Document – EAD) برای برخی از دارندگان آن است. این امکان برای همسران H1B فراهم می‌شود که پرونده گرین کارت آن‌ها (فرم I-140) تأیید شده باشد. دارندگان H4 می‌توانند به طور تمام‌وقت تحصیل کنند.

ویزای L2 (ویزای همراه دارندگان L1)

ویزای L2 به همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال دارندگان ویزای L1 (ویزای انتقال درون‌شرکتی) تعلق می‌گیرد. برخلاف ویزای F2، دارندگان ویزای L2 این امکان را دارند که پس از ورود به آمریکا و دریافت مجوز کار (EAD)، به صورت قانونی کار کنند. همچنین، تحصیل برای آن‌ها در تمامی مقاطع آزاد است.

ویزای J2 (ویزای همراه دارندگان J1)

ویزای J2 برای همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال دارندگان ویزای J1 (ویزای تبادل فرهنگی) صادر می‌شود. دارندگان ویزای J2 نیز می‌توانند برای مجوز کار (EAD) درخواست دهند. نکته مهم در مورد ویزاهای J، قانون “دو سال اقامت در کشور مبدأ” (Two-Year Home Country Physical Presence Requirement) است که ممکن است برای برخی دارندگان J1 و J2 اعمال شود و آن‌ها را ملزم به بازگشت به کشور خود برای حداقل دو سال پیش از اقدام برای برخی ویزاهای دیگر یا گرین کارت کند.

سایر ویزاهای همراه موقت

علاوه بر موارد بالا، ویزاهای همراه دیگری نیز وجود دارند که کمتر رایج هستند، از جمله O3 (همراه دارندگان ویزای O1 برای افراد با توانایی‌های فوق‌العاده)، P4 (همراه دارندگان ویزای P1/P2/P3 برای هنرمندان و ورزشکاران)، و E3 (همراه دارندگان ویزای E1/E2 برای تجار و سرمایه‌گذاران).

مراحل کلی درخواست ویزای همراه موقت (از خارج آمریکا)

فرآیند درخواست ویزای همراه موقت شباهت‌های زیادی به درخواست ویزای اصلی دارد:

1. تکمیل فرم DS-160: این فرم درخواست ویزای غیرمهاجرتی آنلاین باید به دقت توسط هر متقاضی همراه تکمیل شود.
2. پرداخت هزینه‌های مربوطه: شامل هزینه درخواست ویزا (MRV Fee) و در برخی موارد (مانند ویزای J2) هزینه SEVIS.
3. گردآوری مدارک لازم:
   • پاسپورت معتبر برای حداقل ۶ ماه بیش از مدت اقامت مورد نظر.
   • عکس پرسنلی جدید (۵x۵ سانتی‌متر).
   • اصل و کپی سند ازدواج (برای همسر) و شناسنامه/سند تولد (برای فرزندان) جهت اثبات رابطه خویشاوندی.
   • مدارک مالی اسپانسر (دارنده ویزای اصلی) برای اثبات تمکن مالی و توانایی حمایت از همراهان.
   • کپی ویزای اصلی، فرم I-20 (برای F1)، DS-2019 (برای J1)، یا I-797 (برای H1B/L1).
   • مدارک مربوط به قصد بازگشت به کشور مبدأ (مانند سند ملک، گواهی اشتغال).
4. تعیین وقت مصاحبه در سفارت آمریکا: از آنجایی که ایران فاقد سفارت آمریکاست، متقاضیان ایرانی باید در کشورهای ثالث (مانند ترکیه، ارمنستان، امارات) اقدام کنند.
5. آمادگی و حضور در مصاحبه: پاسخگویی صادقانه و ارائه مدارک کامل در روز مصاحبه بسیار مهم است.

مدت زمان پردازش و اعتبار ویزای همراه موقت

مدت زمان پردازش ویزای همراه موقت بسته به سفارت، نوع ویزا و حجم درخواست‌ها متفاوت است و می‌تواند از چند هفته تا چند ماه متغیر باشد. اعتبار ویزای همراه موقت معمولاً با اعتبار ویزای اصلی فرد اسپانسر برابر است. به عنوان مثال، ویزای F2 تا زمانی که ویزای F1 معتبر است، اعتبار دارد.

بخش دوم: ویزای خانوادگی دائم آمریکا (Family-Based Immigrant Visas – گرین کارت از طریق خانواده)

ویزای خانوادگی دائم به اعضای خانواده شهروندان آمریکایی یا دارندگان اقامت دائم (گرین کارت) اجازه می‌دهد تا گرین کارت آمریکا را دریافت کرده و به صورت دائم در این کشور زندگی، کار و تحصیل کنند. این فرآیند اغلب پیچیده‌تر و طولانی‌تر از ویزاهای موقت است.

ویزای خانوادگی دائم چیست؟

ویزای خانوادگی دائم ابزاری برای کسب اقامت دائم (گرین کارت) در آمریکا بر اساس رابطه خویشاوندی با یک شهروند آمریکایی یا دارنده گرین کارت (Lawful Permanent Resident – LPR) است. تفاوت عمده در اینجا، بین حامی شهروند آمریکا و حامی دارنده گرین کارت است؛ شهروندان آمریکایی می‌توانند برای طیف وسیع‌تری از خویشاوندان خود درخواست دهند و برای برخی از این دسته‌ها، محدودیت عددی سالانه وجود ندارد.

انواع ویزاهای خانوادگی دائم (Family Preference & Immediate Relative)

ویزاهای خانوادگی دائم به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: خویشاوندان بلاواسطه (Immediate Relative) و ترجیحی خانوادگی (Family Preference).

ویزاهای خویشاوندان بلاواسطه (Immediate Relative – IR) – بدون محدودیت تعداد سالانه

این دسته از ویزاها برای خویشاوندان بسیار نزدیک شهروندان آمریکایی در نظر گرفته شده و مشمول محدودیت تعداد سالانه نیستند، به همین دلیل زمان انتظار برای آن‌ها معمولاً کوتاه‌تر است:

• IR-1 / CR-1: همسر شهروند آمریکا. CR-1 برای ازدواج‌های کمتر از دو سال (به صورت مشروط) و IR-1 برای ازدواج‌های بیش از دو سال در زمان اعطای ویزا است.
• IR-2 / CR-2: فرزند مجرد زیر ۲۱ سال شهروند آمریکا.
• IR-5: والدین شهروند آمریکا، به شرطی که شهروند حداقل ۲۱ سال سن داشته باشد.

ویزاهای ترجیحی خانوادگی (Family Preference – F) – با محدودیت تعداد سالانه و زمان انتظار

این ویزاها مشمول سقف تعداد سالانه هستند و معمولاً زمان انتظار طولانی‌تری دارند که باید با “ویزا بولتن” (Visa Bulletin) بررسی شود:

• F1: فرزندان مجرد بالای ۲۱ سال شهروند آمریکا.
• F2A: همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال دارنده گرین کارت.
• F2B: فرزندان مجرد بالای ۲۱ سال دارنده گرین کارت.
• F3: فرزندان متأهل شهروند آمریکا.
• F4: خواهر و برادر شهروند آمریکا، به شرطی که شهروند حداقل ۲۱ سال سن داشته باشد.

ویزای K-1 (نامزدی) و K-3 (همسر منتظر IR1/CR1)

ویزای K-1 (ویزای نامزدی) به نامزد یک شهروند آمریکایی اجازه می‌دهد که برای ازدواج و سپس اقدام برای گرین کارت به آمریکا بیاید. ویزای K-3 به همسر یک شهروند آمریکایی که در انتظار تأیید دادخواست I-130 خود برای ویزای CR1/IR1 است، اجازه می‌دهد زودتر به آمریکا بیاید. این ویزاها موقت هستند و هدف نهایی آن‌ها، اقامت دائم است.

مراحل گام به گام اخذ ویزای خانوادگی دائم

فرآیند مهاجرت خانوادگی برای اقامت دائم در آمریکا شامل چندین مرحله کلیدی است:

1. گام ۱: ثبت دادخواست خویشاوندی (Petition) توسط حامی (Sponsor):

   حامی (شهروند یا دارنده گرین کارت) باید فرم I-130 (Petition for Alien Relative) را به اداره مهاجرت و شهروندی آمریکا (USCIS) ارسال کند. این فرم به همراه مدارک اثبات رابطه خویشاوندی (مانند سند ازدواج، شناسنامه) و مدارک اثبات وضعیت شهروندی یا اقامت حامی، ارسال می‌شود. پس از بررسی، USCIS دادخواست را تأیید می‌کند (Petition Approval).

2. گام ۲: پردازش توسط مرکز ملی ویزا (National Visa Center – NVC):

   پس از تأیید I-130، پرونده به NVC منتقل می‌شود. NVC مسئول جمع‌آوری مدارک مدنی مورد نیاز (مانند شناسنامه، سند ازدواج/طلاق، گواهی عدم سوء پیشینه از تمامی کشورهایی که متقاضی حداقل ۶ ماه در آن‌ها زندگی کرده) و فرم درخواست ویزای مهاجرتی آنلاین (DS-260) است. متقاضی و حامی باید هزینه‌های پردازش را پرداخت کنند. حامی همچنین باید فرم حمایت مالی (Affidavit of Support – I-864) را تکمیل و ارسال کند.

3. گام ۳: مصاحبه در سفارت آمریکا:

   پس از تکمیل مدارک در NVC، وقت مصاحبه در سفارت آمریکا (معمولاً در خارج از کشور مبدأ) تعیین می‌شود. پیش از مصاحبه، متقاضی باید معاینات پزشکی (Medical Exam) را در یکی از کلینیک‌های مورد تأیید سفارت انجام دهد. در روز مصاحبه، متقاضی باید تمامی مدارک اصلی و آماده‌سازی‌های لازم را همراه داشته باشد.

4. گام ۴: دریافت ویزا، ورود به آمریکا و دریافت گرین کارت:

   در صورت موفقیت‌آمیز بودن مصاحبه، ویزای مهاجرتی در پاسپورت متقاضی صادر می‌شود. متقاضی باید پیش از ورود به آمریکا، هزینه USCIS Immigrant Fee را پرداخت کند. پس از ورود به آمریکا، فرآیند نهایی در پورت ورودی انجام شده و گرین کارت طی چند هفته از طریق پست به آدرس متقاضی ارسال می‌شود.

مدارک ضروری برای ویزای خانوادگی دائم

جمع‌آوری دقیق و کامل مدارک برای ویزای خانوادگی دائم بسیار حیاتی است. این مدارک شامل موارد زیر می‌شود:

1. مدارک مربوط به حامی (Sponsor):
   • کپی سند شهروندی آمریکا یا گرین کارت (پاسپورت آمریکایی، شناسنامه تولد، گواهی تابعیت).
   • مدارک مالی برای اثبات تمکن مالی (اظهارنامه مالیاتی، فیش حقوقی، نامه اشتغال، موجودی حساب بانکی).
   • فرم I-864 (Affidavit of Support).
2. مدارک مربوط به متقاضی (Beneficiary):
   • پاسپورت معتبر با حداقل ۶ ماه اعتبار بیشتر از تاریخ اعتبار ویزای صادر شده.
   • عکس‌های پرسنلی مطابق با الزامات (۵x۵ سانتی‌متر).
   • شناسنامه و کارت ملی.
   • سند ازدواج (برای همسر) و گواهی تولد (برای فرزندان) برای اثبات رابطه خویشاوندی.
   • گواهی عدم سوء پیشینه از تمامی کشورهایی که متقاضی از سن ۱۶ سالگی به مدت حداقل ۶ ماه در آن‌ها زندگی کرده است.
   • مدارک مربوط به وضعیت خدمت سربازی (برای مردان).
   • مدارک طلاق یا فوت همسر سابق (در صورت وجود).
   • نتایج معاینات پزشکی از پزشک مورد تأیید سفارت.
   • فرم DS-260 تأیید شده.

تمکن مالی (Affidavit of Support – I-864): حداقل درآمد مورد نیاز و چگونگی اثبات آن

یکی از مهم‌ترین الزامات برای اخذ ویزای خانوادگی دائم، اثبات توانایی مالی حامی برای حمایت از متقاضی است تا اطمینان حاصل شود که فرد مهاجر پس از ورود به آمریکا، سربار جامعه نخواهد بود (Public Charge). حامی باید فرم I-864 (Affidavit of Support) را تکمیل کند و درآمد خود را حداقل ۱۲۵ درصد بالاتر از خط فقر تعیین‌شده توسط دولت آمریکا (Federal Poverty Guidelines) اثبات کند. این درآمد می‌تواند از طریق اشتغال، دارایی‌ها یا ترکیبی از هر دو تأمین شود. در صورت عدم کفایت درآمد حامی اصلی، می‌توان از حامی مالی مشترک (Joint Sponsor) استفاده کرد.

زمان انتظار برای ویزاهای ترجیحی خانوادگی (Visa Bulletin و اهمیت آن)

ویزاهای ترجیحی خانوادگی (F1, F2A, F2B, F3, F4) به دلیل محدودیت‌های عددی سالانه، دارای زمان انتظار هستند. متقاضیان باید وضعیت پرونده خود را از طریق “ویزا بولتن” (Visa Bulletin) که ماهانه توسط وزارت امور خارجه آمریکا منتشر می‌شود، پیگیری کنند. ویزا بولتن تاریخ اولویت (Priority Date) متقاضیان را بر اساس کشور مبدأ و دسته ویزا نشان می‌دهد و زمانی که تاریخ اولویت یک پرونده “جاری” (Current) شود، متقاضی می‌تواند به مراحل بعدی پردازش ویزا بپردازد. زمان انتظار برای برخی از این دسته‌ها، به ویژه برای F4، می‌تواند بسیار طولانی باشد.

دسته ویزا	حامی	متقاضی	محدودیت تعداد سالانه	زمان انتظار معمول
IR-1/CR-1	شهروند آمریکا	همسر	خیر	کوتاه
IR-2/CR-2	شهروند آمریکا	فرزند مجرد زیر ۲۱ سال	خیر	کوتاه
IR-5	شهروند آمریکا (بالای ۲۱ سال)	والدین	خیر	کوتاه
F1	شهروند آمریکا	فرزند مجرد بالای ۲۱ سال	بله	متوسط تا طولانی
F2A	دارنده گرین کارت	همسر و فرزند مجرد زیر ۲۱ سال	بله	متوسط
F2B	دارنده گرین کارت	فرزند مجرد بالای ۲۱ سال	بله	طولانی
F3	شهروند آمریکا	فرزند متاهل	بله	بسیار طولانی
F4	شهروند آمریکا (بالای ۲۱ سال)	خواهر و برادر	بله	بسیار طولانی

فرآیند مهاجرت خانوادگی به آمریکا نیازمند صبر، دقت و آگاهی کامل از تمامی مراحل و الزامات قانونی است. هر گونه نقص در مدارک یا عدم رعایت رویه‌ها می‌تواند منجر به تأخیر یا حتی ریجکت شدن پرونده شود.

بخش سوم: نکات مهم و چالش‌های رایج در فرآیند اخذ ویزای همراه آمریکا

مهاجرت خانوادگی به آمریکا می‌تواند با چالش‌هایی همراه باشد که شناخت آن‌ها به متقاضیان کمک می‌کند تا با آمادگی بیشتری این مسیر را طی کنند.

دلایل رایج ریجکت شدن ویزای همراه/خانوادگی

دلایل متعددی می‌تواند به ریجکت شدن ویزای همراه یا خانوادگی منجر شود. از جمله رایج‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نقص یا عدم صحت مدارک: ارائه مدارک ناقص، کپی‌های نامعتبر، ترجمه‌های نادرست یا اطلاعات متناقض.
• عدم اثبات رابطه معتبر: در مورد ویزای همسر/نامزدی، عدم اثبات صداقت رابطه و ظن به ازدواج صوری (Marriage Fraud).
• عدم تمکن مالی کافی حامی: اثبات نشدن توانایی مالی حامی برای حمایت از متقاضی (Public Charge).
• سابقه کیفری یا مهاجرتی نامناسب: داشتن سابقه کیفری، تخلفات مهاجرتی گذشته (مانند اقامت بیش از حد مجاز) برای متقاضی یا حامی.
• مشکلات در مصاحبه: پاسخگویی مبهم، متناقض یا عدم صداقت در طول مصاحبه.
• عدم ترک کشور در پایان مهلت (برای ویزاهای موقت): اگر متقاضی ویزای موقت قصد اقامت دائم از داخل آمریکا را داشته باشد، باید اثبات کند که در زمان درخواست ویزای اولیه، قصد ترک آمریکا را داشته است.

نحوه برخورد با ریجکتی ویزا و راهکارهای احتمالی

در صورت ریجکت شدن ویزا، متقاضی باید ابتدا دلیل دقیق رد شدن را از سفارت یا کنسولگری جویا شود. در برخی موارد، امکان رفع نقص مدارک و اقدام مجدد وجود دارد. در موارد پیچیده‌تر، ممکن است نیاز به بررسی گزینه‌های قانونی دیگر یا حتی درخواست تجدید نظر باشد.

اهمیت مشاوره با وکیل مهاجرت متخصص

پیچیدگی قوانین مهاجرتی آمریکا و اهمیت دقت در هر مرحله، مشاوره با یک وکیل یا مشاور مهاجرت متخصص را ضروری می‌سازد. موسساتی مانند ویزا راه می‌توانند با ارائه مشاوره تخصصی و همراهی در تمامی مراحل، از انتخاب نوع ویزا تا جمع‌آوری مدارک و آمادگی برای مصاحبه، به کاهش خطاهای احتمالی و افزایش شانس موفقیت کمک شایانی کنند.

پیگیری وضعیت درخواست آنلاین (USCIS Case Status & NVC Portal)

متقاضیان می‌توانند با استفاده از شماره پرونده خود، وضعیت درخواست‌های I-130 در وب‌سایت USCIS و وضعیت پردازش پرونده در NVC را به صورت آنلاین پیگیری کنند. این ابزارها اطلاعات به‌روزی از روند پرونده ارائه می‌دهند.

تاثیر تغییرات قوانین مهاجرتی بر پرونده‌ها

قوانین مهاجرتی آمریکا ممکن است دستخوش تغییرات شوند. آگاهی از آخرین به‌روزرسانی‌ها و تأثیر آن‌ها بر پرونده‌ها بسیار مهم است. مشاوران متخصص می‌توانند در این زمینه نیز راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند.

مشاوره با متخصصین مهاجرت، به ویژه در فرآیندهای پیچیده مانند مهاجرت خانوادگی به آمریکا، می‌تواند از اتلاف زمان و هزینه جلوگیری کرده و مسیر دریافت ویزا را هموارتر سازد.

نتیجه‌گیری: گامی محکم به سوی آینده‌ای مشترک در آمریکا

مهاجرت خانوادگی به آمریکا، چه از طریق ویزاهای موقت همراه و چه از طریق ویزاهای دائم برای دریافت گرین کارت، مسیری است که نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، صبر و آگاهی کامل از الزامات و رویه‌های قانونی است. از تعیین نوع ویزای مناسب تا جمع‌آوری مدارک، تکمیل فرم‌ها و آمادگی برای مصاحبه، هر گام از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

این راهنما تلاش کرد تا اطلاعات جامعی در مورد انواع ویزاها، مراحل درخواست، مدارک مورد نیاز و چالش‌های رایج را در اختیار شما قرار دهد. با تکیه بر اطلاعات دقیق و مشاوره با متخصصین مجرب، می‌توانید این مسیر را با اطمینان خاطر بیشتری طی کنید و به رویای اتحاد خانواده در ایالات متحده جامه عمل بپوشانید. تیم ویزا راه آماده است تا در تمامی مراحل این فرآیند پیچیده، همراه شما باشد و بهترین راهکارها را برای موفقیت پرونده شما ارائه دهد.

سوالات متداول

تفاوت اصلی بین ویزای F2 و ویزای IR-2 برای فرزندان چیست؟

ویزای F2 موقت و برای فرزندان مجرد زیر 21 سال دانشجویان F1 است، در حالی که ویزای IR-2 دائمی بوده و برای فرزندان مجرد زیر 21 سال شهروندان آمریکایی صادر می‌شود و به گرین کارت منجر می‌گردد.

آیا امکان اقدام برای ویزای همراه آمریکا برای پدربزرگ و مادربزرگ وجود دارد؟

برای پدربزرگ و مادربزرگ ویزای همراه مستقیم (مانند ویزاهای F2 یا H4) وجود ندارد؛ تنها شهروندان آمریکایی می‌توانند برای والدین خود (IR-5) درخواست گرین کارت دهند.

اگر حامی مالی در آمریکا بیکار شود، چه تاثیری بر پرونده ویزای همراه خانواده خواهد داشت؟

بیکاری حامی مالی می‌تواند به دلیل عدم اثبات تمکن مالی کافی، پرونده را با مشکل مواجه کند. در این صورت ممکن است نیاز به یافتن حامی مالی مشترک یا اثبات دارایی‌های کافی باشد.

آیا پس از ورود به آمریکا با ویزای همراه موقت (مانند H4)، می‌توان برای اقامت دائم (گرین کارت) اقدام کرد؟

بله، در برخی موارد، دارندگان ویزاهای همراه موقت مانند H4 و L2 می‌توانند با تغییر وضعیت (Adjustment of Status) از داخل آمریکا برای اقامت دائم اقدام کنند، معمولاً از طریق یک ویزای مهاجرتی مبتنی بر شغل یا خانواده.

در صورت تغییر وضعیت تاهل یا افزایش سن فرزند (بالای ۲۱ سال) در طول فرآیند دریافت ویزای خانوادگی، چه مراحلی باید طی شود و چه تاثیری بر پرونده خواهد داشت؟

تغییر وضعیت تاهل یا افزایش سن فرزند می‌تواند باعث تغییر دسته ویزا (مثلاً از F2A به F2B یا F1 به F3) شود و در برخی موارد زمان انتظار را به طور قابل توجهی افزایش دهد. این موارد باید فوراً به USCIS و NVC اطلاع داده شوند.